Intrageneza odnosi się do metod modyfikacji genetycznych, w których użycie rekombinowanych fragmentów DNA jest ograniczone do tych pochodzących z gatunków zgodnych płciowo (tzw. cisgeneza) lub z dokładnie tego samego gatunku, ale ułożonych w nowe kombinacje. Intragenics ma na celu stworzenie nowych kombinacji elementów genetycznych (tj. genów i promotorów) pochodzących z jego własnych lub pokrewnych genomów jako metody generowania nowych cech agronomicznych bez wprowadzania egzogennych (trans) elementów genetycznych. Wyłączne użycie materiału genetycznego z tego samego gatunku lub z blisko spokrewnionych gatunków zdolnych do hybrydyzacji płciowej różni te dwa pojęcia od transgenezy, gdzie geny i sekwencje DNA mogą być przenoszone między dowolnymi gatunkami. Strategia intragenezy dąży do większej akceptacji społecznej upraw intragenicznych/cisgenicznych w porównaniu z uprawami transgenicznymi.